ای نازنین هرگز نگاهم را نخواندی
 

ان نانوشته نامه هایم را نخواندی

من سوختم اما تو اتش را ندیدی

دل گریه کرد اما تو اشکش را ندیدی

رفتی دگر ای نازنین ، حتی زمن یادی نکردی 

درکوچه باغ خاطره ،هرگز مرا یادی نکردی

هر چند در چشم  تو من یه اشنایی ساده بودم

هرگز ندانستی که من در خلوتم دیوانه بودم

دیدار اخر هرچه با خود عهد بستم

با دل بگویم من که هرگز دل نبستم

صد بار گفتم من ولی باور نکردم

اخر بجز اسم تو من از بر نکردم

ای نازنین هرگز نگاهم را نخواندی

ان نانوشته نامه هایم را نخواندی

من سوختم اما تو اتش را ندیدی

دل گریه کرد اما تو اشکش را ندیدی

خون گریه کردم در نبود خنده هایت

در خلوتم صد بار گفتم  جان فدایت

تو رفتی و من ماندم و  یک عمر مستی

تومیکده ، تو باده ، تو پیمانه هستی

اکنون نمی دانم کجایی ، با که هستی

لطف خدا همراه تو ، هر کجا که هستی

از حرفای من دلت غمگیمن نباشد

ازرده از این عاشق مسکین نباشد

من خوب می دانم اگر مجنون و مستم

در چشم تو یک اشنای ساده هستم

(لیلا خراسانی فر)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: